Από τη δεκαετία του 1940, ένα από τα διατροφικά μοντέλα που έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών μελετών είναι η Μεσογειακή Διατροφή.
Στις μέρες μας, έχει διευκρινισθεί ότι η Μεσογειακή Διατροφή δεν αποτελεί ένα ομοιογενές διατροφικό μοντέλο για όλους τους λαούς της Μεσογείου λόγω διαφορετικού πολιτισμού, παραδόσεων και διατροφικών συνηθειών. Όμως παρά τις εμφανείς διαφορές, υπάρχουν κάποια κοινά διατροφικά χαρακτηριστικά. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι από τη μια η λήψη σημαντικών ποσοτήτων λιπών και ελαίων που έχουν σχετικά χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά οξέα (π.χ. το ελαιόλαδο) κι από την άλλη η λήψη τροφίμων που έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε ζωικές πρωτεΐνες ενώ είναι πλούσια σε υδατάνθρακες και φυτικές ίνες.
Η Μεσογειακή Διατροφή είναι πλούσια σε φρούτα και λαχανικά. Περιλαμβάνει κυρίως όσπρια, ψωμί, δημητριακά, ζυμαρικά, ρύζι και πατάτες. Ακολουθούν πουλερικά, ψάρια, γαλακτοκομικά προϊόντα κι ελάχιστο κρέας. Κυριαρχεί το ελαιόλαδο και το κρασί.
Η ημερήσια πρόσληψη γαλακτοκομικών γίνεται κυρίως με τη μορφή τυριού ή γιαουρτιού. Το πιο συνηθισμένο επιδόρπιο είναι τα φρούτα εποχής. Τα γλυκά καταναλώνονται λίγες φορές την εβδομάδα ενώ πολλές φορές τη θέση της ζάχαρης παίρνει το μέλι. Το κόκκινο κρέας είναι σχεδόν απαγορευμένο, καταναλώνεται λίγες φορές το μήνα και σε μικρές ποσότητες. Αντιθέτως, το κοτόπουλο και το ψάρι καταναλώνονται κάθε εβδομάδα.
Με τη Μεσογειακή Διατροφή μειώνεται σημαντικά η πιθανότητα καρδιαγγειακών παθήσεων, ο κίνδυνος της αρτηριοσκλήρυνσης και η αρτηριακή πίεση. Έχει θετικά αποτελέσματα στο μεταβολισμό της γλυκόζης και των λιπιδίων σε ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη ενώ προστατεύει και το δέρμα από τα σημάδια του χρόνου. Συνδυαστικά με καθημερινή σωματική άσκηση το μεσογειακό μοντέλο αποτελεί την απόλυτη συνταγή για μακροζωία, υγεία κι ομορφιά.
Νικολάου Αντώνης,
Διατροφολόγος – Διαιτολόγος
